Oparzenie jest następstwem urazu, który jest wywołany energią cieplną, elektryczną, promienio-waniem lub procesami chemicznymi. Z uwagi na rodzaj energii wywołującej uraz oparzenia możemy podzielić na:
Oceniając głębokość oparzenia możemy podzielić je na powierzchowne : stopień I, stopień IIa (usz-kodzenie dotyczy jedynie naskórka) oraz oparzenia głębokie stopnia IIb i III gdzie destrukcji ulega skóra właściwa na różnej głebokości. Oparzenie IV stopnia dotyczy pełnej grubości skóry oraz tkanki podskórnej, a także tkanek leżących głębiej.
Makroskopowymi objawami oparzenia I° jest zaczerwienienie skóry oraz niekiedy obrzęk tkanek. Powstaje na skutek np. kontaktu z gorącą cieczą czy nadmiernej ekspozycji na promieniowanie słoneczne. Ten rodzaj oparzenia nie wymaga interwencji chirurgicznej. Leczenie polega na ob-serwacji oraz natłuszczaniu okolicy objętej urazem cieplnym. W przypadku braku poprawy należy skontaktować sie z chirurgiem gdyż oparzenia w dalszym okresie od wystąpienia urazu cieplnego mogą ewoluować z oparzenia powierzchownego do głębokiego.
Oparzenia II° charakteryzują się powstawaniem pęcherzy wypełniająch się płynem surowiczym. Ich obecności mogą towarzyszyć dolegliwości bólowe. Oparzenie typu IIA często goi się samoistnie bez konieczności wykonywania zabiegów chirurgicznych. W oparzeniach IIB i III konieczne jest usunięcie zdewitalizowanych tkanek. Powyższy zabieg można wykonać przy użyciu narzędzi chirurgicznych lub stosując specjalistyczne opatrunki lub żele powodujące enzymatyczne oczyszczenie rany. Nielec-zone oparzenie II I III stopnia może doprowadzić do zakażenia rany oparzeniowej co w dalszym okresie leczenia oprócz powikłań infekcyjnych może skutkować pojawieniem się przerośniętych blizn oraz przykurczów (w przypadku lokalizacji oparzenia obejmującej stawu np. ręce, stopy).
Oparzenia ciężkie czyli III° i IV° wymagają hospitalizacji oraz interdyscyplinarnego leczenia. Należy pamiętać, że rozległe oparzenie w początkowej fazie jest naruszeniem ciagłości powłok, które następnie w wyniku toczących się procesów (uogólniona odpowiedź zapalna tzw. SIRS, zakażenia oraz zaawansowane zaburzenia metaboliczne) prowadzi do powstania tzw. choroby oparzeniowej będącej stanem zagrożenia życia.
Infolinia czynna 7 dni w tygodniu 8:00 - 20:00
W Centrum Dermatologicznym FEBUMED leczymy oparzenia I° oraz II° (<10 % powierzchni ciała), a także w ograniczonych przypadkach oparzenia stopnia III (< 2% powierzchni ciała z wyłączeniem tzw okolic wstrząsorodnych np. twarz, krocze, kiedy oczyszczenie rany możliwe jest w znieczuleniu nasiękowym). W leczeniu oparzeń bardzo ważnym czynnikiem jest również wiek chorego dlatego rokowanie oraz plan leczenia ustalane są zawsze indywidualnie. Proces terapeutyczny może czasem trwać kilka tygodni i wymagać systematycznych kontroli chirurgicznych.
W ramach kompleksowej opieki, chorym z oparzeniami, zapewniamy:
Jeśli masz blizny pooparzeniowe i zastanawiasz się, jak możesz je usunąć - skonsultuj się z naszym specjalistą, który dobierze odpowiedni, indywidualny plan terapii.
W FEBUMED pacjentom z oparzeniami i bliznami pooparzeniowymi zapewniamy konsultacje i zabiegi wykonywane przez chirurga dr n. med. Piotra Florczuka-Dąbka, specjalisty chirurgii ogólnej. Dr Florczuk-Dąbek pracuje na Oddziale Klinicznym Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Leczenia Oparzeń Wojskowego Instytutu Medycznego gdzie obecnie realizuje program specjalizacji z chi-rurgii plastycznej. Jest absolwentem Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Od 2019r. jest doktorem nauk medycznych. Posiada duże doświadczenie w leczeniu ran przewlekłych również z zastosowaniem terapii podciśnieniowej (VAC).
dr n. med. Piotr Florczuk-Dąbek Doktor nauk medycznych, specjalista chirurgii ogólnej. Obecnie w trakcie specjalizacji z chirurgii plastycznej. Pracuje w Wojskowym Instytucie Medycznym (WIM) w Warszawie na Oddziale Klinicznym Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Leczenia Oparzeń jako starszy asystent. |
Infolinia czynna 7 dni w tygodniu 8:00 - 20:00