Dla kobiety, bez względu na wiek, pojawienie się zmian łuszczycowych na piersiach ma ogromny wpływ nie tylko na jej poczucie kobiecości – ale również na jej życie. Nie wyraża się on jedynie jako poczucie wstydu związanego z wyglądem. Dla przykładu, kobiety w okresie karmienia piersią oraz nastolatki w okresie dorastania doznają znacznego dyskomfortu w związku z łuszczycą na piersiach. Jak można z nią walczyć?
Łuszczyca to choroba autoimmunologiczna. Oznacza to, że nie można się nią zarazić, ponieważ nie jest wynikiem zakażenia bakteriami czy grzybami. W jej powstawaniu istotną rolę pełni nieprawidłowo funkcjonujący, „nadreaktywny” układ odpornościowy. Z łuszczycą wiążą się również takie czynniki ryzyka jak palenie papierosów, nadużywanie alkoholu oraz otyłość. Łuszczyca zwykłe ujawnia się u osób podatnych genetycznie, u których wyżej wymienione czynniki powodują „wyzwolenie” powstawania zmian.
Znanych jest kilka genów związanych z łuszczycą, z których najlepiej poznanym jest HLA-C. Nieprawidłowy allel – HLA-Cw6 występuje, w niektórych postaciach łuszczycy, nawet u 70% pacjentów. Z drugiej strony, tylko co 10 osoba z tym genem zachoruje na łuszczycę, zauważają autorzy publikacji w JAMA Dermatology.
Łuszczyca na piersiach może przyjmować typowy obraz zaczerwienionych, zgrubiałych obszarów skóry, w których dochodzi do jej łuszczenia. Natomiast w obrębie fałdów pod piersiami, gdzie skóra jest delikatniejsza, występuje tzw. „łuszczyca odwrócona”.
Okolica ta wygląda wtedy na silnie zaczerwienioną, ale typowa łuska w niej nie występuje. Podobnie wyglądają zmiany zlokalizowane w innych fałdach ciała – np. w pachwinie, i pod pachami. Zmiany często powodują swędzenie i ból, szczególnie podczas noszenia obcisłych strojów.
Nieraz, z ich powodu nie jest możliwe założenie biustonosza, który nadmiernie podrażnia skórę i wywołuje znaczny dyskomfort. Rozdrapywanie zmian w związku ze świądem powoduje, że zmiany krwawią i mogą się pojawiać w miejscu uszkodzeń naskórka (fenomen Koebnera). Zmiany zlokalizowane na delikatnej skórze pod piersiami, łatwo ulegają zakażeniom, zarówno bakteryjnym, jak i grzybiczym (Candida sp.)
Leczenie łuszczycy piersi zależy od wyglądu zmian. Leki zawierające sterydy mogą być stosowane, jednak tylko przez pewien okres czasu, ze względu na zagrożenie atrofią skóry. Naświetlania promieniowaniem UV, stosowanie retinoidów oraz leków biologicznych również mogą być brane pod uwagę. Nie należy również zapominać o właściwej pielęgnacji za pomocą dermoskosmetyków złuszczających i zmiękczających łuskę.
Leczenie łuszczycy w fałdach skórnych, w tym pod piersiami, wymaga delikatniejszych środków. Wielu dermatologów w USA stosuje leki zarejestrowane w leczeniu atopowego zapalenie skóry – jak takrolimus czy pimekrolimus.
Odmiennego leczenia i opieki wymagają kobiety w wieku rozrodczym, które planują posiadanie dziecka. U kobiety z łuszczycą po porodzie, szczególnie ze zmianami na piersiach, mogą występować opory przed karmieniem naturalnym. Niektóre obawiają się, iż choroba „przeniesie się” na dziecko – co nie jest prawdą.
Natomiast korzyści dla noworodka z karmienia piersią są ogromne dla jego rozwoju. Jednak przyjmowanie niektórych leków w okresie laktacji stanowi przeciwwskazanie do karmienia piersią. Leki biologiczne (np. etanercept), jak informuje National Psoriasis Foundation, są dużymi białkami, które mają małe szanse by przedostać się do mleka, i mogą być stosowane również w okresie laktacji – oczywiście, po konsultacji ze specjalistą.
Leczenie łuszczycy na piersiach u kobiet jest złożonym zagadnieniem. Istotne są tutaj nie tylko czynniki związane z samą lokalizacją zmian, ale także z ich wpływem na psychikę, oraz okres macierzyństwa. Warto zapewnić sobie najlepszą opiekę by dzięki temu, szybko pokonać chorobę.
Infolinia czynna 7 dni w tygodniu 8:00 - 20:00
KONSULTACJE |
CENA |
Konsultacja dermatologiczna dla dorosłych |
260 – 280 zł |
Konsultacja dermatologiczna dla dzieci |
260 – 280 zł |