Skuteczne sposoby na trądzik

Trądzik jest chorobą skóry, która występuje zarówno u kobiet jak i mężczyzn. Istnieje wiele rodzajów trądziku, a do najpopularniejszych należy trądzik pospolity - zwany również młodzieńczym. Manifestuje się licznymi zaskórnikami (otwartymi lub zamkniętymi) pokrywającymi skórę twarzy w tym czoło, nos, brodę i policzki. 

Pierwsze objawy klasycznego trądziku młodzieńczego możemy zauważyć już w wieku nastoletnim - przyjmuje się, że szczyt zachorowań na tę dermatozę przypada na 14-19 r. ż. i związany jest z aktywnością hormonów, nadmiernym rogowaceniem skóry oraz problemami z wytwarzaniem łoju.

Choć trądzik kojarzony jest przede wszystkim jako choroba wieku dojrzewania, może być aktywny również u osób dorosłych. Klasyfikacja trądziku jest wieloczynnikowa i trudna do zdefiniowania, dlatego rozróżniany jest zgodnie z charakterem jego zmian morfologicznych. Dzielimy go na pierwotny (wykwity samoistnie) oraz wywoływany (zmiany uaktywniły się w wyniku konkretnego zewnętrznego czynniku).

Do trądziku o charakterze pierwotnym, zaliczamy:

• trądzik zaskórnikowy (młodzieńczy) - łagodna odmiana trądziku, zwykle łatwa do leczenia. Objawia się występowaniem na skórze zaskórników powstałych na skutek problemów z wydzielaniem łoju.


• trądzik krostkowy - charakteryzuje się powstawaniem na skórze bolesnych krostek i guzków, które z czasem mogą przekształcać się w ropne wypryski. Nieleczony może doprowadzić do powstania blizn oraz przebarwień.


• trądzik grudkowo-krostkowy - poza typowymi dla trądziku zaskórnikami, mogą towarzyszyć mu czerwone grudki oraz wypukłe krostki. Wykwitami może być zajęta nie tylko twarz, ale również plecy czy klatka piersiowa.


• trądzik ropowiczy - na skórze twarzy uwidaczniają się zmiany zapalne w postaci torbieli będące następstwem toczącego się stanu zapalnego. To jedna z ciężkich odmian trądziku.


• trądzik skupiony - częściej występuje u mężczyzn niż kobiet. Manifestuje się w postaci torbieli ropnych i nacieków.


• trądzik bliznowcowy - w obrębie wykwitów trądzikowych tworzą się twarde guzy o podłużnych lub nieregularnych kształtach, w efekcie prowadzi do do powstawania bliznowców.


• trądzik piorunujący - ciężka postać trądziku pospolitego. Występuje rzadko i dotyczy głównie chłopców w wieku ok. 15 r. ż. Zmianom skórnym towarzyszą bóle stawowo-mięśniowe, wzrost temperatury ciała i ogólne osłabienie.

Oprócz trądziku pierwotnego, mamy również trądzik wywołany. Jest on stosunkowo łatwiejszy do leczenia od pierwotnego, gdyż po odnalezieniu czynnika drażniącego - z reguły ustępuje. Wyróżniamy następujące rodzaje trądziku wywołanego:

• trądzik zawodowy - występuje u osób pracujących np. w zadymionych pomieszczeniach, mających kontakt z substancjami chemicznymi (smarami, ropą naftową, związkami chloru). Zmiany skórne występują na przedramionach, tułowiu oraz po zewnętrznych stronach podudzi.


• trądzik polekowy - skutek uboczny przewlekłego stosowania leków i sterydów.


• trądzik kosmetyczny - wywołany przez substancje chemiczne zawarte w kosmetykach kolorowych, które najczęściej znajdują się w podkładach, korektorach czy pudrach.


• trądzik niemowlęcy - pojawia się głównie na skórze twarzy i ustępuje zazwyczaj samoistnie w okresie kilkumiesięcznym od zaobserwowania pierwszej zmiany. Jest skutkiem działania hormonów matki lub miejscowego oddziaływania substancji trądzikotwórczych występujących w kosmetykach pielęgnacyjnych.


• trądzik martwiczy - stosunkowo rzadki rodzaj trądziku, często powiązany z trądzikiem bliznowaciejącym. Zmiany pokrywają głównie skóry głowy i przypominają krostki, ropne torbiele i grudki. 


• trądzik samouszkadzający - charakterystyczny dla osób chwiejnych emocjonalnie. Powstaje wskutek mechanicznego usuwania wykwitów.


• trądzik wiosenny - następstwo ekspozycji skóry ciała na wysoką temperaturę. Zmiany zapalne uaktywniają się w okresie wiosenno-letnim.

Przyczyny tworzenia się trądziku

Trądzik jest chorobą, która występuje w każdym wieku - choć statystycznie najczęściej dotyczy młodzieży. Lekarze dermatolodzy szacują, że z chorobą zmaga się aż 80% osób w młodym wieku i może być ona przyczyną pojawienia się innych chorób współtowarzyszących np. zaburzeń depresyjnych czy nerwicowych. 

Zarówno kobiety jak i mężczyźni zapadają na trądzik, jednakże jego cięższe postacie są bardziej charakterystyczne dla mężczyzn. Ze względu na to, że jest to choroba wieloczynnikowa, na jej rozwój wpływają różne czynniki zewnętrzne i wewnętrzne. Do najpopularniejszych zaliczamy:

• uwarunkowania genetyczne,
• problemy z prawidłowym wytwarzaniem łoju,
• wzmożona aktywność hormonów,
• obecność bakterii,
• zaburzenia funkcjonowania mieszków włosowych.

Lekarze dermatolodzy coraz częściej skłaniają się ku temu, że dziedziczymy predyspozycje do trądziku. Z obserwacji wynika, że choć tendencja do tej choroby jest wrodzona, sposób jej dziedziczenia nie został jeszcze dokładnie poznany. Badacze sugerują jednak, że mamy do czynienia z dziedziczeniem wieloczynnikowym - przykładowo, jeżeli trądzik występował u rodziców, jest 50% szansy, że dziecko na niego zachoruje.

W powstawaniu trądziku dużą rolę odgrywa również prawidłowe funkcjonowanie gruczołów łojowych oraz produkcja łoju. U osób dotkniętych trądzikiem, lekarze dermatolodzy obserwują wytwarzanie nadmiernej ilości łoju czego skutkiem jest powstawanie wykwitów - zwłaszcza na twarzy, karku czy tułowiu.

Sposoby na trądzik

Dermatolodzy są zgodni - leczenie trądziku uzależnione jest od jego postaci oraz zróżnicowania stopnia nasilenia zmian chorobowych. Celem leczenia jest powstrzymanie nadmiernego rogowacenia skóry, zmniejszenie łojotoku i zahamowanie rozwoju bakterii Propionibacterium acnes będącej patogenem współodpowiedzialnym za tworzenie wykwitów.

Wyróżniamy kilka sposobów na walkę z trądzikiem, które możemy podzielić na dwie podstawowe grupy: leczenie miejscowe oraz leczenie ogólne.

Leczenie miejscowe polega na stosowaniu preparatów zewnętrznych, które aplikowane są bezpośrednio na zmiany skórne. Wykorzystywane jest w leczeniu łagodnych i umiarkowanych postaci trądziku, często - dla wzmocnienia efektu terapeutycznego - bywa łączone razem z leczeniem ogólnym. 

W leczeniu miejscowym podaje się zazwyczaj preparaty o działaniu miejscowym, do których zaliczamy m.in. nadtlenek benzoilu, retinoidy (pochodne witaminy A), kwas azelainowy czy antybiotyki (np. klindamycyna, erytromycyna). Ich celem jest ograniczenie stanu zapalnego i zredukowanie wolnych kwasów tłuszczowych. Wykazują również działanie przeciwbakteryjne i keratolityczne, co prowadzi do znacznej redukcji zaskórników.
 
Leczenie ogólne stosowane jest w umiarkowanych oraz ciężkich postaciach trądziku. W terapii ogólnej stosujemy antybiotyki (najczęściej klindamycyna, tetracyklina, erytromycyna czy kotrimoksazol), retinoidy oraz leczenie hormonalne.

Coraz częściej w leczeniu trądziku wykorzystywana jest izotretynoina, która należy do grupy retinoidów. Badania pokazują, że widocznie zmniejsza wydzielanie łoju, działa przeciwbakteryjnie, przeciwzaskórnikowo i przeciwzapalnie.

Leczenie miejscowe i ogólne to nie jedyne sposoby na trądzik. W walce z chorobą skuteczne będą również zabiegi z zakresu dermatologii estetycznej, które pomogą w zachowaniu prawidłowej pielęgnacji skóry.

Lekarze dermatolodzy z Centrum Dermatologicznego FEBUMED w Warszawie przygotowali dla osób zmagających się z trądzikiem, specjalny program pielęgnacji skóry trądzikowej, którego poszczególne zabiegi dobierane są indywidualnie w zależności od potrzeb pacjenta. W ofercie naszego centrum, możecie znaleźć m.in.

• peelingi medyczne, których zadaniem jest złuszczenie kolejnych warstwa naskórka, co pozwala na dokładne oczyszczenie skóry, jej rozświetlenie oraz zmniejszenie rozszerzonych porów i stopniową redukcję zaskórników.


• zabiegi laserowe (przy użyciu lasera frakcyjnego CO2 lub lasera Cutera Excel V) wykorzystywane w leczeniu blizn potrądzikowych. Ich światło przyspiesza gojenie się zmian i zapewnia widoczną redukcję już istniejących. Ze względu na przeciwzapalne i obkurczające działanie światła lasera, zapobiega ono również powstawaniu nowych wykwitów.


• fototerapię czyli lecznicze naświetlania przy użyciu lamp medycznych. Polecane zwłaszcza w leczeniu opornych postaci trądziku. Zaletą światłolecznictwa jest fakt, że ma ono silne działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne.