USG ginekologiczne to szybkie, bezpieczne i całkowicie bezbolesne badanie profilaktyczne wykonywane w celu diagnostyki i leczenia chorób narządu rodnego np. nowotworu jajnika czy nowotworu endometrium macicy.

Badanie umożliwia również wykrycie zmian w obrębie narządów płciowych (np. wad anatomicznych, guzów, mięśniaków i torbieli), weryfikację początków ciąży - w tym podejrzenie wystąpienia ciąży pozamacicznej, a także nieprawidłowej lokacji wkładek wewnątrzmacicznych. Zaleca się przeprowadzanie go raz do roku lub częściej według wskazań lekarza prowadzącego.

Jak wygląda USG ginekologiczne

Badanie ultrasonograficzne narządów płciowych wykonywane jest metodą przezbrzuszną (przez powłokę brzucha) lub transwaginalną (przezpochwową). To ostatnie przeprowadzane jest u kobiet, które rozpoczęły współżycie. USG ginekologiczne to doskonałe badanie umożliwiające najwyższą dokładność obrazowania zmian w obrębie narządu rodnego np. wykluczenia istnienia torbieli czy guzów, ocenę szyjki macicy i jajników.

USG ginekologiczne polega na wprowadzeniu do pochwy głowicy aparatu ultrasonograficznego, która dla zwiększenia komfortu pacjentki pokrywana jest jednorazową silikonową osłonką oraz żelem ułatwiającym penetrację w głąb narządów rodnych. Głowica urządzenia jest każdorazowo dezynfekowana po każdym badaniu.

Badanie ginekologiczne jest bezbolesne i nie wymaga podawania znieczulenie. Trwa od kilku do kilkunastu minut. W celach profilaktycznych wykonuje się je raz do roku - częściej, jeżeli istnieją ku temu wskazania np. podejrzenie wystąpienia zmian nowotworowych narządów płciowych.

Wskazania do wykonania badania

Ginekologiczne badania ultrasonograficzne przeprowadzane są w celu potwierdzenia lub wykluczenia podejrzenia wystąpienia jakichkolwiek problemów zdrowotnych związanych z narządami układu rozrodczego np. macicy, jajowodów czy jajników.

USG ginekologiczne wykonywane jest w kierunku diagnostyki:

• zmian nowotworowych,
• zespołu policystycznych jajników,
• nieprawidłowej budowy kości, mięśni lub tkanek naczyń krwionośnych miednicy,
• wad anatomicznych narządów płciowych,
• ocenie grubości endometrium,
• torbieli narządów płciowych,
• nieprawidłowej lokalizacji wkładki wewnątrzmacicznej.

Przeprowadza się je również w przypadku objawów nieznanego pochodzenia np.

• zaburzenia cyklu miesiączkowania,
• bóli menstruacyjnych,
• obfitych miesiączek,
• niespodziewanego zaniku krwawienia miesiączkowego,
• trudnych do lokalizacji bóle w okolicach podbrzusza,
• problemów z zajściem w ciąże lub jej donoszeniem.

Jak się przygotować do badania i kiedy najlepiej je wykonać

Na badanie dopochwowe zgłaszamy się z opróżnionym pęcherzem moczowym celem ułatwienia przeprowadzenia diagnostyki. Choć badanie ginekologiczne można przeprowadzić w dowolnym dniu - nawet podczas miesiączkowania - u kobiet w wieku rozrodczym zaleca się wykonanie go w 5-10 dniu cyklu, już po zakończeniu okresu. U kobiet w wieku pomenopauzalnym przyjmujących hormonalną terapię zastępczą - 6-10 dni po przyjęciu ostatniej tabletki.